KUSKUN COCUK ZAMAN

ceza gibiydi aslinda sensizlik burda cennet yanimda olsada ne fayda.kanatlarinin uzerinde yazili olan sozler kadar yumusak ve silinesiyim su anda.bir varmis birde yokmus gercektende.ozledigim kadarda cogaliyorsun iste.hayatlarimizin akisina baksakta sanki senden otesi hayat degilmis gibi hala.romantik sozlu sarkilarin en duygusal bolumlerine ekledim seni duyarsin diye belki.iki arada bi deredeyim yoklugunda.herneyse sanki cicekler senin adinla daha bir hizli buyuyor insanin su lalelere inannasi gelmiyor bazen.icimdeki sesi takip ediyorum hala her misrada sensizlige inat.donmeyecek o zaman geri belki ama unutulmuyor sabahin ilk isiginda seni anisin seni arayisim.basucumdan senin yaptigin resmide kaldirdim.yerine sogan toplayan kadinlarin resmini biraktim.gri resimlerde yediveren gullerin kirmiziiliginda kaniyorum.husursuzlugumu basimdan savmaya bakiyorum.ellerimde dunden kalma hayat ekme cabalari.kar yagmiyor nedense ve ihtiyacim yok o siyah paltoya.elimi cebime sokupm atiyorum kendimi sokaga bildigim butun kelimerde yalniz birakti beni.sadece ince bir sizi kalan icimde alisilmisligin otesinde.seni bulmak icin dusuyorum yola her sabah ,ve bir yerlerde yigilip kaliyorum her seferinde ,agzimda kopurmekte kuduz kopek misali.sevildikce olen buyudukce sevilen bir yolun cukurunda kalmis camuru yalamaktayim.kimbilir belkide satirlari yazan yazilandan daha yurek sahibidir\.yokki sozun otesi.
bir kadin hickira hickira agliyordu 45 50 sene gecti kadin hala agliyordu yuzunde anlamli bir gulumseme.kocasi geldi.
naber kadin?
yok bisey
dogru cevap versene ulan
yokbisey


yarali bir kusun ayagini saran yasli amcayi yillar sonra huzurevinde husursuz bi sekilde ziyaret edip husursuz oldugunu dusunmek kadar husursuz ediciydi   kalbimden ayklarina dusen her bir damla.
zeytin gozler icin yapilmis bir eski beste kimsenin hatirlamadigi,kimsenin okumadigi bir siir bir yazi,bir fotograf ,o bir an ...
bir an oluyor omur o an.azgin dalgalar arasinda yikilmaya hazir eski gemiler gibi yalpalayan ruhumun verdigi vermeye calistigi aci olsa ne olur sen olmayinca?

ve her savasin sonuysak kendi griligimizde, yoksa bile adimizin sani varsin olmasin.elimizi uzattigimizda kapi araligindan sizan ruzgar kor bir kursun gibi siziyorsa ruhumuza ve adina yalnizlik diyorsak varsijn olmasin buda.
karanfil koklerine su olamiyorsak....
susuyorsa heryerimiz ve kusmus bir cocuk gibiyse zaman adi sani yoksa,yoksa senin kokun karanfilin yapraklarinda varsin olmasin baglar bahceler kircicekleri.sensiz bahce sensiz koku sensiz guzellik dusunmeyi ben dusunememki...

sen benim yalanlarima inanma  hala basucumda o fotograf elimi uzattikca.hem soguk hem sicak.akdeniz gibi,karadeniz gibi,ve belki okyanuslar gibi her gece ...

her bedende aranilan senlerden sonra coktu bu his omuzlarima aslinda ve ben bir kez daha hic buyumedigimi aksine buyudukce kuculdumu anladim.anlamaya calistikca kendi icinde daha bir gizlenen perisan ettikce yalnizligimi  guclendirdim.toparlamaya calismanin anlami nedirki?

hani bana yazdigin o bir kac kelime var hatirlarsin,bir insanin bir kac kelimeyle yasadigina inanmak biraz aptalca,oylede olmasi gerekir,askin ne olduguna kim karar verebilir?
nifak tohumlari serpilmis ise ruh bahcemize ve yasiyorsak aski ayriligi kaosu bir fincan koyu kahve kivaminda,ardina dusen sessizlik kimin umurunda?

sozlerimi bitirirken burda nefes aldigimi hissediyorum suursuzca gulumsuyorum yine...