NEYSE KONUMUZ BU DEGIL

her cografyada acili bir sarki vardir.her dilde ninni insanin icini birazda olsa titretir.umudu simgeleyen ninnilerin soylendigi cografyalarin icinde olen insanlar icinse kaybetmenin verdigi caresizlik yansir seslere.hem dogdugu zaman hem oldugu zaman ,hem gelisine hem gidisine tepkisiz kalinan birinin hikayesi calindi kulagima.

o gunlerde hersey cok daha basitti aslinda.su anda akliniza gelen turlu turlu senaryolardan hic birine benzemeyen bir hikaye onunkisi.acaba neden boyle bir hayat yasamis diye insani dusunduren bir konu.

toprak corakti oralarda.eskiden bir gol oldugu soylenen yerde simdi yeller esiyor.agaclarda giderek seyrelmis diyorlar onde gelenler.eskiden buralar diye bi baslarlar anlatmaya feleginiz sasar.neyse konumuz bu degil.

eski zamanlarda cok eski zamanlarda uzak diyarlarda kucuk bir koy kurulmus.toplasan on onbes hanelik.nerden gelmis bunca insan bu dag basina bilende yok.sehirden gelen okumus insanlar gelip bir yerleri kazmis.tarih falan birseyler soyluyordu koyluler.neyse konumuz bu degil.

birisi demistik sonra konu dagildi gitti.adam aslinda kotu biri degildi.koyden uzakta bir barakada yasardi.kapisinin onunde genis bir alanda sebze falan yetistiriyordu.arada da goturup satiyordu.

koyluler ondan alisveris yapiyorlardi.fakat bugune kadar kimse onunla tek kelime etmemisti.adamher konusmaya calistiginda herkes duymazdan geliyordu.koca bir omru boyle geciyordu.cocukken diger ailelerin cocuklariyla konusmasida yasaklanmisti.koydeki butun ana babalar kendi cocuklarini bu konuda epey dikkatli bir sekilde uyariyorlardi.mesela bir gun cocuklardan biri konustugu icin  butun koy ahalisi bir araya gelip bir toplanti bile yapmislardi.

o soguk kis gecesinde kimse evden disari cikmayi bile aklindan gecirmezken bu toplanti icin herkes hizla telasli bir sekilde ciktilar.o soguk kis gecesinde sanki gok daha bir kararmis,kar daha bir sertlesmis,soguk butun gucuyle iliklere islemeye yemin etmis gibiydi,.tukursen havada donardi belki.neyse konumuz bu degil.