donuk yazi

geliyor duruyorsun iste orda.kollarinda derman yok.yollarin sonu geldi.karnindami ruhundami oldugu belli olmayan bir bosluk.boslukla bile icice degilsindir artik.herseyin disindasindir.disin bile disinda.butun renklerin siyahlara burunup karsina ciktigi gun umuda yer yoktur artik.beyninin dehlizlerinde kucuk bir umudun filizlenmesine bile musade edemeyecek kadar hem kendindesindir hemde degil.yarin denen sey hizla senden kacmaktadir.gunesli bir gune uyanmak aklinin ucundan bile gecmez artik.donuklasmis evrende hareket eden tek sey bilincindir artik.ya ben durmussam demek icinden bile gelmez artik.aynaya baksan kendini goremeyecek hissine kapilirsin.soz soylesen ses cikmayacak gibi gelir.