Buzdan Çiçekler
Hatırlanamayacak kadar yorgundum ve ellerim buz tutmuştu. Ağlamakla dayanmanın savaşında ortada kalmış bir kuş. Uçmakla ölmek arasında tercih yapmak, hüzünün dağlı karları da elbet erir. Bir cama vuran saatin görüntüsü , zaman ve amaç muhabbeti canımı sıkan. Ayakları koşmaktan sızlayan yaşlıca bir kadın,sıcaklığın elde bıraktığı o tat, nedensiz bir sevinç, nedensiz başlayıp ve süregiden anlamsız bir sevinç. Bizi Bu kadar neşeli yapan şey neydi sevgili?ayçiçeği dikeni olabilirmiydi? Çenemizden göğsümüze akan serin su olabilirmiydi? Bizi biz yapan şey hafızamıza işlemiş domates lezzeti veya biber kokusu olabilirmiydi? Hakikaten ya bu anlamsız sevincin nedeni ne olabilirdi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder