Esamesi Okunmuyor
Düştü yıldızlar ellerime yine , kapanmayan kapıyı ikinci kez ittirmek gibi, ne olacağını daha önceden bilmek gibi.
Kader dediğiniz şeyin iskeletini çıkarmak gibi.
Hep o köşesinde bekliyor. Hani kat kat duvarların arkasında , binbir gecenin ardında, karanlıkta ateş gibi parlayan gözleriyle kendini hep hissettiriyor. Gelenler giderken geçmişlerin esamesi okunmuyor. Hani nerde ete kemiğe bürünen adamlar? Hani nerde mezar taşına tavsiye yazısı yazan mezar mermercileri?sanki geriye kalan hiçbirşey yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder