2 Şubat 2016 Salı

Gözalabildiğince Mahküm


 GÖZALABİLDİĞİNCE MAHKÜM


Unutulmanın beyaz kanatları altında saklansamda okurdu aslında. 
Kim bu korkak ve cesaretsiz bücürler?
Akılalmaz varoluşçuluk oyunlarını daha ne kadar oynayacaksınız? Ellerinden tutup seni götüren kim?
Cevabı herkese göre değişen bir sorunun kölesi gibi bitik ve yorgun hatta kabullenmiş gerçeği bu taştan adam. Herşeye kıpırtısız ve sessiz . Gözalabildiğince mahküm. Manzaranın orta yerinde uzanan bir dağ gibi yerini benimsemiş.salyongozdan daha yavaş. 
Bıraktı kendini yere. Yerçekiminin tersine düştü. Düştükçe yükseldi. Karanlıklarda geçip gideceği yere yığıldı kaldı.gökyüzüne düşenlerin cesetleri canlının bulutları. Bulutlardan zıplayarak geliyor bücür. Hayallerinin kısalığı kadardı çocuk. 
Keskin bıçağı dayayıp bir hayvanın boğazını keser gibi merhametli olun  bana. Şimdi siz dökün gözünüzün yaşını. Birazda biz izleyip hiç bilmemiş gibi yapalım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder