ASI HUYSUZ VE BIRAZDA VAHSI

at dedigin dort nala kosmali,yelesini savura savura dag bayir demeden.gunes derisine vurdumu isil isil isildamali.asi,huysuz ve birazda vahsi olmali.gorenleri heybetiyle ve masum guzelligiyle buyulemeli.simdi kirlarda karnini doyuran boyle bir at dusun.sirtinda egeri bile yok.oyle dogal ve kirlenmemis.kimse savasa gitmek icin el surmemis,kimse yaristirmak icin kosturamamis.kimse benligini ondan calamamis.at derenin kenarina gider ve suyunu icer.kuslar ve cicekler,agaclar ve yosunlar sanki hersey yerli yerindedir.oradan bir insanoglu cikagelir once toprak sonra su sonra hava sonra dere sonra cicek ezilir sonra butun guzellikler silinir.