Mumun ışığını şu çekmeceye koy

Senle alakası yok çekil git başımdan.mumun ışığını şu cekmeceye koy bi zahmet.
ateşböceklerini şuraya kitapların sagına diz.perdelerini kapatma .hava yağmurlu ,şemsiye hemen kapının arkasında asılı onu al.
mümkünse hiç birşeye dokunmadan çek git burdan.huzuru pazarlamaya çalısanlar kadar zeki onun alınabileceğini düsünenler kadar aptalsın sen.
hayret verici olan bugün yaşarken bile aslinda bitmis bir zamanın geleceği hakkında konusup durman.
gördügüm kadarıyla azgın köpekler kadarda saldırgansın da .
oturduğun yerden doğrulurken bile kendi gücüne inanışın ,böyle birşey tam olarak bildiğini sanmanin ruhunda yarattiığı bu gereksiz özgüven .hep biraz daha iyi olmalısın diğerlerinden,hep birileri senin hakkında cok farkli diye düsünmelimi illaki?kendi kazdığın kuyunun karanlıklarında kaybolan onca şey varki sen karanlıktan göremiyorsun bile.

şimdi biri şu ulu dağın yamacında bir derenin kenarındaki agacın altına oturup düşünüyor acaba bu kuyu ,bu karanlık hep ordamıydı yoksa bu bir insan yapım mı diye.
iki çift göz siyahların icinde az biraz beyazlık ve parlaklık sınırsız ve karşılıksız mutluluk.