açılıverdi.patronun yüzü eski o bildiği kendine güvenen havadan çok uzaktı.bir sorunun var olduğunu hissetmişti ama bunun kendiyle alakalı olabileceği aklının ucundan bile geçmezdi.nede olsa bu fabrikada emeği çoktu.çocuk denebilecek bir yaştan beri burada çalışıyordu.ip kutularını bobinleri az taşımamıştı.hem bir sürü çırağada islerin nasıl yürüdüğünü öğretmemişmiydi？kıdemli sayılırdı artık.herkes peşinde usta usta diye koşuyordu.
Evet Mustafa seni çağırttım çünkü bu sıralar islerimiz pek iyi değil.eleman çıkartmamız gerekiyor .hemde hiç azımsanamayacak bir sayıda.korkarım seninde işine son vermek zorundayız.bu ay sonu malasef bir çok çalışanımızla vedalaşmak zorundayuz bunu hiç istemesekte.maddi sorunlarımız hergin biyiyor.umarım bizi anlarsın diyerek bitirdi.
Mustafanın yüzü kıpkırmızı kesilmişti.hareketsiz öylece patronuna bakıyordu.alnında terler birikmişti bile.mustafa patronundan bunun bir şaka olduğunu duymak istercesine bekledi.
Patron bak Mustafa yalnız seninle değil Halil usta,Ahmet usta,cemal ustaylada yollarımız ayrılıyor.bütün eski çalışanlarımdan ayrılmayı bende istemezdim ama mecburuz.
Eğer biz olmazsak bu koca fabrikayı nasıl döndüreceksiniz diye sorabildi Mustafa sonunda.
Yetistirmiş olduğunuz elemanlar en az sizin kadar iyi ve ücretleri daha düşük olduğu için bir süre böyle devam edeceğiz.ondan sonrasıda allah kerim.
Mustafa kendi yetistirdiği elemanlara işini kaptırmış hissine kapıldı.ama mecbur kalınmasa böyle isten çıkarılmak zorunda kalımayacağını biliyordu.ama yinede içini kemiren kurda karşı koyamıyordu.bir hışımla ayağa kalkıp patronuna yalancı diye haykırdı.sadece daha çok para kazanmak için hersey dedi.sonrada doğruca elbise dolabına doğru gidip elbiselerini değiştirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder