Çanlar onikiyi vurdu.
Yapraklar sarardı düştü.
Çimenler beyaza boyandı.
Yine vakti geldi buzdan kadehleri ateşle doldurmanın.
Yine vakti geldi kadehleri tokuşturarak kıvılcım saçmanın,
Ten beyazı düşlerle uykulara dalmanın.
Gözlerimdeki dikişleri tek tek sökmek gerek artık.
Yine vakti geldi,
Ellerimde kalan kan parçalarını şu bez torbaya koyup saklamanın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder