Yalnızlığın sıfır noktasına yolculuk (Nokta)

benim şarkımı ne zaman çalacaksın
bak ferim ışığını kaybetmiş
yalnızlığın sıfır noktasına bir yolculuk benimkisi
senin ayak izlerinin peşinde
hayallerimin sınır kapısına yolculuk benimkisi
kutup yıldızı senin gözlerinde
inancın kırılmış atılmış kirişleri arasında
bulduğun kıvrılmış bedenim yükselirken göğe
ellerini kaldırıp dualarla eşlik ettiğin bu şölen
daha kaç kez canımı yakacak bu maskeler
çocukluktan kalma bu trajedi belkide bu satırları yazdıran

bana ne zaman şiir yazacaksın
bak güç damarlarımı terketmiş
hayatın başlangıcından kendi sonuma bir yolculuk benimkisi
kıyamet geldi gelecek denilen
perde perde oynadığım bir oyun benimkisi
her 365 günde bir başa dönen

beklentilerimin boğazıma düğümlenen bir ip olduğunu gördüm çocuk
yenilgilerle zafere ulaştım ben
kaybederek kazandım
severek nefret ettim
ertelerken senden kalan günleri
tarihler arasında doğum yılım aşağılara düşmüştü

dizlerim kan içinde her ne kadar göremesende
okumaya devam et taki dizelerimden ellerine kan bulaşana kadar

yalnızlığın sıfır noktasındayım
o kadar  uzaksınki göremiyorum
o kadar küçüksünkü
ancak kanlı dizelerime nokta olacak kadar .